Historia naszej pasieki sięga czasów jeszcze przed II wojną światową. Początkowo mój pradziadek Janusz Niechwaidaowicz hodowała pszczoły w kłodach – barciach. Mieszkał wtedy z rodziną na Wileńszczyźnie. Niestety za udział w powstaniu został wywieziony wraz z rodziną do obozu. Gdy powrócili z Syberii w 1920 roku do miejscowości Iwie, mój pradziadek Janusz z młodym chłopcem Eligiuszem (moim dziadkiem) zaczęli od nowa zakładać pasiekę. Janusz zmarł krótko po powrocie i pasieką zajmował się Elik, aż do II wojny światowej. W czasie wojny dzidek ukrył pasiekę w lesie. Elik należał do Armii Krajowej, gdy dowiedział się o tym rosjanin o nazwisku Ryszkow zebrał kolegów i nakazał spalić całą pasiekę. Po wojnie Elik z żoną przesiedlili się z Iwia – na ziemie odzyskane – w okolice Pyrzyc. Miłość Eligiusza do pszczół była ciągle żywa, dlatego kupił 36 rojów i od nowa zaczął prowadzić pasiekę. Ze względu na sytuację w państwie Eligiusz nie chciał wstąpić do kołchozu. Z obawy przed zemstą UB, zrzekł się całego gospodarstwa i uciekł z rodziną w Bory Tucholskie, zabierając ze sobą tylko pasiekę. W okolicach Tucholi Eligiusz wraz z rodziną osiedlił się na stałe w 1952 roku.
